Ανατολικός Άνεμος

ΩΣ ΠΟΤΕ…;

Αλέκος Τζιόλας, Τρίλοφος


Ως πότε, συνδημότες, θα υπομένουμε την εκμηδένιση της δυνατότητάς μας στη ζωή;
Ως πότε θα μένουμε αδιάφοροι απέναντι στην κατάργηση ζωτικών μας δικαιωμάτων;
Ως πότε θ` αναμένουμε ουρανοκατέβατη την αλλαγή της τύχης μας;
Ως πότε θα περιμένουμε το κακό μόνο του να εξελιχθεί σε καλό και ως πότε θα ξεχνάμε ότι από το κακό υπάρχει πάντα το χειρότερο κι ότι το κακό ή το χειρότερο μόνο με αγώνα αποφεύγονται;



Είχαμε τον «Καποδίστρια» που συνιστούσε όχι αποκέντρωση αλλά συγκεν-τρωτισμό της αυτοδιοικητικής εξουσίας. Τώρα μας ήρθε ο «Καλλικράτης» που καταπατώντας βασικές δημοκρατικές αρχές ολοκληρώνει στο έπακρο το συγκεντρωτικό της χαρακτήρα. Η αυτοδιοικητική εξουσία γίνεται πλέον απροσπέλαστη στους δημότες και εκμηδενίζονται οι δυνατότητές τους πρόσβασης σ` αυτήν. Και αυτό σημαίνει απομάκρυνση από τη Δημοκρατία και αδυναμία ελέγχου των δημοτικών αρχόντων. Και μόνο το γεγονός ότι ο «Καλλικράτης» θεσπίστηκε για την περιστολή εξόδων στη λειτουργία της Αυτοδιοίκησης, δείχνει πόσο οι εμπνευστές του εκτιμούν τη Δημοκρατία, που την έχουν υποτάξει στη σκοπιμότητα εξεύρεσης χρημάτων και την εξοβελίζουν, μόνο και μόνο επειδή είναι δαπανηρή.


Επειδή όμως και το κράτος αποδείχθηκε δαπανηρό, το ακρωτηριάσανε και αυτό όχι μόνο στην κοινωνική του εκδοχή αλλά και στη γενική του υπόσταση, για να μην είναι κυρίαρχη η συγκροτημένη και εγγυημένη έκφραση της συλλογικής βούλησης, αλλά η ατομική βούληση των λίγων ισχυρών, να μην προστατεύεται υπεύθυνα και αποτελεσματικά το περιβάλλον, τα δικαιώματα των πολιτών, η εργασία, η υγεία, η περίθαλψη, η παιδεία, η ενημέρωση, η πολιτιστική παράδοση. Όλα να είναι έρμαια εμπορίας στα χέρια των ιδιωτών. Αυτό όμως σημαίνει αναίρεση επίσης δημοκρατίας, από τη στιγμή που η συλλογική βούληση αντικαθίσταται από τη βούληση των λίγων και την ακόρεστη βουλιμία τους.


Το ίδιο βλέπουμε να ισχύει και σε επίπεδο ΕΕ αλλά και σε παγκόσμιο. «Πέντε» κερδοσκόποι του πλανήτη κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες όλου του πληθυσμού της γης. Οι κυβερνήσεις των χωρών είναι και αυτές υποχείριά τους. Η εθνική κυριαρχία τόσο η δική μας όσο και των άλλων χωρών της ΕΕ είναι στην πραγματικότητα εκχωρημένη όχι στην ΕΕ αλλά μέσω αυτής στις διεθνείς αγορές. Κι ενώ τα δημοκρατικά μας Συντάγματα ορίζουν ότι κάθε εξουσία πηγάζει από το λαό, βλέπουμε – και ομολογείται για πρώτη φορά από όλους τους ευρωπαίους ηγέτες χωρίς καμιά ντροπή για την ομολογία της αυτοκατάργησής τους- ότι εξωεθνικοί και εξωκοινοτικοί, εξωθεσμικοί πάντως παράγοντες, όπως είναι οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και αγορές, καθορίζουν την πολιτική των Κυβερνήσεων της Ευρώπης. Υπ` αυτή την έννοια υπάρχει όχι μόνο θέμα εθνικής κυριαρχίας αλλά και δημοκρατίας και αυτονομίας και λαϊκής κυριαρχίας, το οποίο δεν ανέκυψε με την υπαγωγή μας στην «Τρόικα», όπως ψευδολογώντας διατείνεται η Κυβέρνησή μας, αλλά προϋπήρχε. Με την ένταξή μας στην ΕΕ εκχωρήσαμε πράγματι την εθνική μας κυριαρχία, όπως και οι άλλες χώρες που τη συναποτελούν, και την εκχωρήσαμε, για να αντιμετωπίζουμε από κοινού τα προβλήματά μας, όχι όμως για να αποτελούμε το μεγάλο μαντρί των κερδοσκόπων και τα εγκλωβισμένα θηράματά τους. Αν η ΕΕ κατάντησε τιμάριό τους, αυτό ούτε με τις ιδρυτικές της αρχές είναι σύμφωνο ούτε με τα δικά μας όνειρα, να συγκροτούμε ευρύτερες κοινότητες και να αποτελέσουμε κάποτε μια κοινότητα όλοι οι άνθρωποι της γης.


Και όμως! Όλα είναι αντιστραμμένα. Την αποδοχή και επιβολή αυτής της αντιστροφής στη χώρα μας θέλησε η Ιστορία να τις φέρει σε πέρας Κυβέρνηση Πασόκ, για να τιμωρηθεί με εξευτελισμό για όλο τον ανέντιμο πρότερό του βίο. Επειδή τα παραδοσιακά πολιτικά στηρίγματα του συστήματος αδυνατούσαν να το διασώσουν, χρησιμοποιήθηκε ο εφεδρικός τροχός, που τυλιγμένος σε σοσιαλιστικό μανδύα δεν κινούσε την υποψία ότι ήταν η «ρεζέρβα» του συστήματος. Η Κυβέρνηση αυτή λοιπόν δεν είναι πια ούτε δούρειος ίππος ούτε κουκουλοφόροι δεξιοί που ονομάστηκε, αλλά η ίδια η δεξιά χωρίς μεταμφιέσεις και αποκρύψεις προσώπου. Η πιο αυθεντική εκδοχή της και η πιο αξιόπιστη στήριξη της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας. Γι` αυτό και δεν έχουμε καμιά σχέση μαζί της ή με τα δημοτικά της στηρίγματα παρά μόνο τη σχέση της αντιπαλότητας, τη σχέση της ταξικής μας αντίθεσης, τη σχέση που επιβάλλει η συλλογική μας επιβίωση.


Χρέος λοιπόν όλων μας να αντιταχθούμε στους υποδουλωτές μας, ντόπιους και ξένους, να διαλαλήσουμε, με την ψήφο μας στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου, την αποκήρυξή τους, την άρνηση του εξανδραποδισμό μας, την αποτίναξη όχι μόνο του ζυγού της δουλείας μας αλλά και του πλέγματος της ψευδολογίας που χρησιμοποιήθηκε, για να καταστεί δυνατή η υποδούλωσή μας και να σκοτεινιάσει ο ορίζοντας της ζωής μας.


Έχουμε όλοι μας το δικαίωμα στη ζωή. Γι` αυτό σας καλούμε να συμμετάσχετε στη δημιουργία της νέας ανεξάρτητης δημοτικής παράταξης, που κάποιοι συνδημότες σας ανέλαβαν την πρωτοβουλία συγκρότησής της.