Τιμολογιακή πολιτική της ΕΕ. Οδηγία πλαίσιο 2000/60
Σύμφωνα με την οδηγία πλαίσιο της ΕΕ η τιμολόγηση του νερού πρέπει να περιλαμβάνει:
-το κόστος των υπηρεσιών
-το κόστος των αρνητικών συνεπειών στο περιβάλλον
(συνέπειες στα οικοσυστήματα, υφαλμύρωση, υποβάθμιση εδαφών κλπ)
-το κόστος έργων προστασίας των πηγών από την μείωση των αποθεμάτων τους.
Επομένως για να προσδιοριστεί επακριβώς το κόστος και το ποσοστό του που αναλογεί στον καταναλωτή, πρέπει να προηγηθούν εκτενείς έρευνες καταγραφής των αποθεμάτων , του ρυθμού μείωσης τους, των προβλημάτων ρύπανσης, του κόστους απομάκρυνσης και επεξεργασίας των υγρών λυμάτων.
Επίσης πρέπει να διαμορφωθούν συγκεκριμένες προτάσεις για μέτρα εξοικονόμησης στην ποσότητα και βελτίωσης στην ποιότητα του πόσιμου νερού. Σε αυτές πρέπει να καταγράφεται το ακριβές κόστος για την βελτίωση των υποδομών και των παρεχομένων υπηρεσιών, για έργα εξοικονόμησης (πχ. κατασκευή φραγμάτων), για συγκεκριμένα μέτρα στην γεωργία που θα αποβλέπουν στην μείωση της κατανάλωσης αλλά και την προστασία της ποιότητας .
Και τέλος αφού προηγηθούν όλα αυτά πρέπει να ακολουθήσει δημόσια διαβούλευση.
Εκστρατεία ενημέρωσης μέσα από παρουσιάσεις – εισηγήσεις και ενημερωτικά έντυπα σε:
o δημοτικα συμβούλια της περιοχής
o όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με κατάλληλα διαμορφωμένο υλικό,
o αγροτικούς συνεταιρισμούς
o βιομηχανίες - βιοτεχνίες
o όλους τους κατοίκους – καταναλωτές
Στα πλαίσια της εφαρμογής της οδηγίας πλαίσιο, γίνεται σύσταση (COM(2000) 477), η αύξηση της τιμολόγησης του νερού , όπου κριθεί αναγκαία, με βάση την κατάθεση προγραμματισμού λήψης συγκεκριμένων μέτρων και υλοποίησης καθορισμένων έργων, να είναι σε δόσεις και αφού επιδιωχθεί η κοινωνική συναίνεση.
Διευκρινίζεται ότι για να μην υπάρχουν αντιδράσεις στην αύξηση της τιμής θα πρέπει να προηγηθεί:
-διαφάνεια (πληροφόρηση των φορέων και πολιτών, επικοινωνία, αναφορά στη σχέση ποιότητας/τιμής<…)
-συμμετοχή του κοινού στη λήψη των αποφάσεων
-Έλεγχος στην κοστολόγηση(πως αυτή προέκυψε)
-Επίσης παράλληλα μέτρα. Συνδυασμός της πολιτικής του νερού με άλλες πολιτικές, π.χ στον τομέα τεχνολογία, στα αγροτικά, τις υποδομές .(οδηγία πλαίσιο 2000/60)
Το είδος του φορέα παροχής υπηρεσιών νερού (δημόσιος ή ιδιωτικός) επηρεάζει τη δυνατότητα εκτίμησης του συνολικού κόστους των υπηρεσιών αλλά και της κατανομής του στους χρήστες.
Ένας δημόσιος τομέας των υπηρεσιών νερού στηρίζεται σε σημαντικές κρατικές επιδοτήσεις που παρέχονται είτε στους φορείς παροχής υπηρεσιών είτε στους χρήστες, και μειώνουν την τελική συμμετοχή των χρηστών στο κόστος των υπηρεσιών
Άμεσες κρατικές επιδοτήσεις περιλαμβάνουν τη συμμετοχή σε επενδύσεις που υλοποιούν οι φορείς παροχής υπηρεσιών νερού (επιχορηγήσεις κεφαλαίου, επιδοτήσεις δανείων), τη συμμετοχή στη λειτουργία τους (επιχορηγήσεις κόστους λειτουργίας) και τη συμμετοχή στις τιμές που πληρώνουν οι χρήστες (επιδότηση τιμών και τελών).
Εφόσον λοιπόν Δημόσιος φορέας διαχειρίζεται το νερό πρέπει να το διαχειριστεί με κοινωνικά κριτήρια. Δεν μπορεί το κόστος να μεταφέρεται στους καταναλωτές, ειδικά σε συγκεκριμένες κατηγορίες καταναλωτών τους κατοίκους, απαλλάσσοντας ή ορίζοντας ειδικό τιμολόγιο πολύ χαμηλό σε ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις, εκκλησίες κλπ. Ούτε είναι ίδιες οι ανάγκες αλλά και το κόστος νερού σε μια αστική κατοικία στη Θέρμη και ένα αγροτόσπιτο στην Περιστερά. Απαράδεκτη είναι και η τιμολόγηση του νερού άρδευσης ,πολύ περισσότερο η αύξηση της τιμής παροχής νερού και μάλιστα όταν η διαχείριση του αρδευτικού νερού δεν εντάσσεται σε μια αγροτική πολιτική βελτίωσης της θέσης του αγρότη και ταυτόχρονα εξοικονόμησης και προστασίας των υδάτινων πόρων.
Η Ε.Ε έχει δυστυχώς κατευθύνσεις νεοφιλελεύθερες στην τιμολογιακή πολιτική . Η Ελλάδα σήμερα στα πλαίσια της μνημονικής πολιτικής πιέζεται στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού. Αυτή η πολιτική έχει επίδραση βέβαια στους Δήμους, οι οποίοι εξ αιτίας των περικοπών των κεντρικών πόρων, για να ανταπεξέλθουν στοιχειωδώς στις υποχρεώσεις τους, φορτώσουν όλα τα κόστη στις πλάτες των σκληρά δοκιμαζόμενων πολιτών.
Εμείς σαν δημοτική παράταξη, ζητούμε την απόσυρση της συγκεκριμένης πρότασης, την συμμόρφωση πρώτα της ΔΕΥΑ στις απαιτήσεις της οδηγίας πλαίσιο ως προς το τεχνικό μέρος, την αναθεώρηση της τιμολογιακής πολιτικής του νερού με κοινωνικά κριτήρια και αφού προηγηθεί διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Αντιμετώπιση του νερού ως κοινωνικού αγαθού στο οποίο όλοι έχουν δικαίωμα δωρεάν πρόσβασης τουλάχιστον για τις βασικές τους ανάγκες. Σε πολιτικό επίπεδο τα ζητήματα αυτά τίθενται ήδη στην κεντρική πολιτική σκηνή και εμείς θα τα φέρουμε σε τοπικό επίπεδο.
Βασιλειάδου Σοφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου